تو زندگی قبلی

همه ی ما تو زندگی قبلی یه خطای بزرگی کردیم که تو این زندگی تبعید شدیم ایران

مولانای "جان"

گر ز مسیح پرسدت مرده چگونه زنده کرد
بوسه بده به پیش او جان مرا که همچنین

خاطره "نسازی"

یه زمانی از هر اتفاق جالبی , از هر موقعیتی که می دونستم بعدا خاطره میشه , یا حتی جایی که میدونستم اتفاق خاصی نمی افته عکس می گرفتم که بعد ها تبدیل به خاطره بشن
یه روز به خودم گفتم مگه آدم چقدر زنده است که این همه خاطره و عکس واسه خودش نگه داره که بعد بخواد تک تک شونو ورق بزنه که بعد الکی خوش بشه یا بعد از مدتها باز ناراحت بشه ؟
این شد که چند ماهیه عکس نگرفتم , بالطبع اینستاگرامم غیر فعال شد

ما هم یه روز میریم

جبر جغرافیایی باعث شد پیگیری اخبار روزانه ی ما همش در حوزه اخبار جنگ و خونریزی باشه
سوریه , عراق , بحرین , یمن , جنایت های داعش ؛ هواپیماهای عربستان , سربریدن و آتش زدن مخالفان جنگی , اسرائیل و...
داخلی هم که دیگه همه بهتر می دونین , آب , اقتصاد , صنعت , دعوا های احزاب داخلی , تندروها, حصر , حبس خلاصه که وصفش نگفتنیه
اگه الان ما کانادا زندگی میکردیم
اگه الان ما سوئد زندگی میکردیم 
نروژ , ایرلند و... شاید بزرگترین دغدغه ملی مون این بود که مثلا چیکار کنیم همین مقدار کمی هم که آب مصرف می کنیم هم استفاده نشه
یا اطرافمون زیباتر به چشم بیاد
دلم میخواد از یه کانادایی بپرسم , تا حالا اسم بشار اسد به گوشِت خورده ؟ ابوبکر بغدادی رو میشناسی ؟ میدونی نخست وزیر عراق کیه ؟ چی شد که نوری المالکی رفت و اینی که تو نمی دونی کیه اومد ؟
فرماندهی لشکر کشی عربستان به یمن رو کی به عهده داره ؟
می دونم چشماشو گِرد می کنه و به افق خیره میشه
اما ما تو ایران
اما ما تو ایران
ایران
خلاصه شانس نداشتیم