روز از نو

تعطیلات به خودی خود به زعم من برای ایرانی ها لحظه های خوبی رو رقم می زنه حتی اگه همش تو خونه باشی حتی اگه همش بگی حوصلم سر رفت اما باز با تموم شدن تعطیلات دلت می خواد باز ادامه داشت و برنگردی به روزمرگی گذشته حتی اگه تعطیل بودن برات روزمرگی شده باشه , چه کنیم تنبلیم دیگه :)
بگذریم

این 20 روز تعطیلات هم تموم شد و روز از نو , دانشگاه نجف آباد و چهره ی کریه ساختمان مرکزی و یادآوری خاطرات 2 مهر پارسال در اتاق حراست و بازجویی اطلاعات و همه و همه من رو از دانشگاه رفتن مایوس میکنه
چه کنم ترم 8 رسیدم و هیچ وقت در عمرم اینقدر از دانشگاه بیزار نبودم 
لعنت به اونی که باعث شد زندگی دانشجویی منو تو اون روز متوقف کنه
فردا باز باید برم چهره یه سری از دوستانی رو ببینم که اگه زندگی نامه شونو ببرن اسکار جایزه بازیگر نقش اول رو میگیرن از بس که قشنگ برای بقیه فیلم بازی می کنن
باید برم به فکر تمرین های نانوشته ی طراحی اجزا باشم
باید برم و به سخنان گران بهای استاد تاریخ امامت که از قضا از جامعه روحانیت هم هست ولی پیامبران اولوالعظم رو بلد نیست گوش بدم
و فکرم درگیر این باشه این ساعت زندگی من چرا تو این واحدای پایانی دانشگاه گیر کرده و ثانیه هاش به اندازه ی یک عمر میگذره
بله ما ایام عید را با ترس از آینده گذراندیم و زنده ایم 
ما را به سخت جانی خود این گمان نبود
12:35 شب- 16 فروردین/