تو متهمی

تو متهمی به حبس ابد
در دل من

ما معمولیا

ما معمولیا همیشه قبض موبایلمونو بعد از بیستم هر ماه پرداخت میکنیم چون کسی نیست که بخوایم واسش از جایزه یک روز مکالمه رایگان درون شبکه استفاده کنیم

خاطره "نسازی"

یه زمانی از هر اتفاق جالبی , از هر موقعیتی که می دونستم بعدا خاطره میشه , یا حتی جایی که میدونستم اتفاق خاصی نمی افته عکس می گرفتم که بعد ها تبدیل به خاطره بشن
یه روز به خودم گفتم مگه آدم چقدر زنده است که این همه خاطره و عکس واسه خودش نگه داره که بعد بخواد تک تک شونو ورق بزنه که بعد الکی خوش بشه یا بعد از مدتها باز ناراحت بشه ؟
این شد که چند ماهیه عکس نگرفتم , بالطبع اینستاگرامم غیر فعال شد

زلف سرکج

دیوانه می کند همه عاقلان شهر
این زلف سرکجت که به طوفان سپرده ای

محمد نصر

حیف از ایامی که بی تو سر شده

خوشه ی چشمت برایم بت شده

چشمهایت امشب انگاری که زیباتر شده

فرشچیان مانده است در نقاشی ابروی تو

بس که او مبهوت چشمانت شده

روزها در فکر و شب ها هم که می آیی به خواب

اینچنین با یاد تو هر لحظه ام ویران شده

چشمهایت فتنه ی هشتاد و هشت

امنیت از شهر ما خارج شده

درد دوری؛زهر هجر, یادآور روز فراغ

حیف از ایامی که بی تو سر شده

اهل شکوه نیستم اما امان از دوری ات

حال ما امشب فقط با بودنت بهتر شده

محمد نصر

نامه به پسری که زاده نشد

پسرم
از اینکه دوران کودکی ات هرگز برایت تفنگ نخریدم تا همچون هم سن و سالانت به شور و شعف و تیر اندازی ها دروغین بپردازی هیچ پشیمان نیستم چرا که معتقد بودم روح بزرگی که در تو موجود است حتی  با تیر اندازی ها نمادین هم مخالف است
پسرم
بدان آنانکه سلاح دست خود گرفتند نهایتا سرنوشتشان به سلاح ختم شد , طوریکه یا زندگیشان به دست گلوله ی آتشین سلاحی به پایان رسید و یا شرایط روز طوری رقم خورد که مجبور شدند سلاح بر زمین بگذارند و کنج عزلت بگیرند
و بدان آنانکه قلم دست خود گرفتند چه بسیار انسان های بزرگی برای جامعه تربیت کردند اگرچه آنان نیز گاها بنابر شرایط روز و زور حاکمان راهی زندان ها شدند اما تفاوتشان با گروه قبل این بود که هیچ گاه آه خانواده ای به خاطر کشته شدن عضوی از خانواده به دنبال آنان نبود و همواره نامشان جاودان می ماند اگرچه سالیان سال در حصر و زندان بسر برند

دست نوشته های خودم./

#محمد نصر